Eerste dag in Singapore

14 december vertrek naar Singapore
14 december ’s ochtends om 1.30 opgestaan, Tim was nog op en kwam ons nog even goede reis wensen, leuk! Ontbeten, hond uitgelaten en toen met een Greenwheels auto naar het station in Utrecht, waar we de trein van 4.07 richting Schiphol namen, de reis ging eindelijk beginnen! Op Schiphol hadden we snel onze tassen (geen koffers ivm de camper die we in Australië gehuurd hebben) ingeklaard en toen moesten we nog een kleine 2 uur stukslaan voor we konden boarden. Gelukkig hadden we allebei een boek bij ons en via de app nog even contact gehad met Laura en Bas in Aruba.
De overtocht met de KLM naar London Heathrow verliep voorspoedig en ook de connecting flight die via een andere terminal vertrok was geen probleem. Het enige probleempje was dat we ergens onderweg onze boardingpassen voor de vlucht naar Singapore hadden moeten halen maar na ons zuchtend te hebben aangekeken besloot de medewerker van de Qantas toch maar onze boardingpassen bij de gate uit te printen, We vlogen met de A380 van Qantas, een joekel van een vliegtuig en eenmaal op onze plaatsen in het vliegtuig werd het meteen duidelijk, het zou heel erg moeilijk worden om in het vliegtuig te slapen, want niet alleen voor ons een echtpaar met een klein kind, maar de rij daarvoor een echtpaar met 2 kleine kinderen. En ja hoor, het werd een grote jankpartij!! Zelfs de slaappillen en de oordoppen hielpen er nauwelijks aan. Af en toe een hazenslaapje tussen twee huilbuien door maar hoewel we natuurlijk wel baalden, hadden we het ook wel erg te doen met die arme ouders. Die zagen er ’s ochtends wel heel beroerd uit!

15 december aankomst in Singapore ongeveer 8.30
Changi Airport is redelijk overzichtelijk zodat we snel geld gepind hadden en de plek waar we een deel van de bagage konden achterlaten was ook zo gevonden. Daarvoor moesten we voor het eerst naar buiten en het viel ons allebei reuze mee met de hitte.
De Skytrain naar terminal 2 werd ook goed aangegeven en toen moesten we uitzoeken hoe het metrosysteem(MRT) werkte. We hebben kaartjes gekocht enkele reis van Changi Airport naar Bugis op Victoria Street waar ons hotel aan moest liggen. Het koste 2,9 dollar inclusief 1 dollar statiegeld! Spotgoedkoop dus. Het statiegeld kun je steeds terugkrijgen door het kaartje na gebruik weer terug te stoppen in de kaartjesautomaat. Bij Bugis dus uitgestapt en eerst eens een bakje koffie gedronken en ons georiënteerd, we moesten nr.101 hebben op Victoria street maar aan nummers doen ze niet in Singapore. Gelukkig wisten we dat het ergens tussen 2 metrostations lag, dus als we in de richting van City Hall gingen, moesten we het hotel toch tegen komen. Ergens op internet had ik gelezen dat het hotel van naam veranderd was van Allson naar Great Pacific sinds we geboekt hadden en zo konden we het gelukkig toch nog vinden. We konden tot onze verbazing direct naar onze kamer en na de boel daar te hebben neergegooid, gingen we meteen op zoek naar het beloofde zwembad. Deze bleek op de 5e verdieping te liggen. Wat heerlijk om even een duik te nemen! Nog heel even liggen en toen waren we klaar om Singapore te veroveren!
Eerst een bodempje leggen voor we aan de cocktail gaan en we hadden snel een overdekte hawker of food court gevonden! (Een hawker of food court is een al dan niet overdekte ruimte met tafeltjes en eet- en drinkstalletjes erom heen. Voor een paar dollar kun je eten wat je wilt.)
Daarna naar het Raffles Hotel voor een echte Singapore Sling! A raison van bijna 30 dollar per stuk hebben we een heerlijke sling genuttigd, terwijl we dopnootjes aten waarbij het in de Longbar gebruikelijk is om de doppen op de grond te gooien. Rare jongens daar in Singapore!
Het recept van de Singapore Sling, die in dit hotel is uitgevonden:

2 delen gin
1 deel Cherry Herring brandy
½ deel kersenbrandenwijn
½ deel Cointreau
1 deel limoensap
8 delen ananas sap
½ deel grenadine
Soda
IJsblokjes en afgetopt met een stukje ananas en een kers.

Hierna ging het richting Harbour Front. We komen langs Suntec, een van de vele grote Malls in Singapore. Toevallig weet ik dat zich daar the foutain of wealth bevindt. Dit moet de een na grootste fontein in de wereld zijn, maar als we daar zijn blijkt hij heel klein te zijn. Volgens Feng-Shui geleerden staat de fontein op een goede plek om degene die het water aanraken geluk te brengen. Dus wordt de fontein heel vaak “klein” gezet zodat mensen 3 rondjes kunnen maken om de fontein terwijl hun handen het water raken. Wij hebben dus pech en hebben ook geen zin om geluk te halen bij deze fontein.
Het kost ons nog de nodige moeite om Marina Bay te bereiken, steeds wordt je weer een Mall ingeleid. Eindelijk staan we dan Bij Marina Bay, met uitzicht op het Marina Bay Sands, 3 torens met een soort van schip bovenop de 3 torens gedrapeerd. We lopen naar de Merlion, een soort van combi leeuw, vis die water spuit. Het moet het symbool van Singapore zijn maar we zien er niet veel in. Tot onze verbazing zijn er nergens terrasjes, de terrasjes die er zijn, zijn van Starbucks en we zijn meer aan bier en wijn toe. Nog verder langs de kade zou het toch een keer moeten lukken? We moeten nog heel wat meters afleggen tot we eindelijk terrasjes vinden. Omdat we nu inmiddels vlak bij Chinatown zitten, gaan we nog even wat tempeltjes bekijken. De eerste is Wak Hai Cheng Bio Temple. De kleine, bijna magische tempel is een taoïstisch centrum. Op de binnenplaats hangen wierookstokjes, terwijl de tempel zelf op een bijzondere manier een eenheid vormt met de moderne wolkenkrabbers eromheen.
Daarna gaan we op zoek naar een andere tempel maar belanden in een soort Chinese markt en het lukt ons niet meer om ons te oriënteren. Het slaapgebrek nekt ons nu en we besluiten terug te gaan naar het hotel. ’s Avonds zijn we nog gaan eten bij CHIJMES, een verbouwd klooster, vol met bars en restaurants. Het eten is redelijk maar waarom hebben ze hier zo’n haast? Je bord wordt onder je weggegraaid zodra je je laatste hap genomen hebt en steeds komen ze vragen of je nog wat wilt drinken terwijl je nog hebt! We worden er een beetje kriegel van.
Achteraf blijkt er pal naast ons hotel een hawker te zitten die ons overdag niet was op gevallen. We besluiten om daar morgen te gaan eten. Om 22.00 liggen we in bed, zonder de wekker te zetten. Als we het ontbijt morgen missen, hebben we pech gehad.