Bas en Lau en Cas Abou

Zaterdag 14 juli
Vandaag komen Bas en Laura! Gezellig! We gaan ze natuurlijk afhalen op Hato. Het vliegtuig landt op tijd maar het duurt nog zeker een uur voordat Bas en Lau naar buiten komen. We gaan gauw naar het huisje, even bijkomen en dan naar Jan Thiel voor een dipje(!). Het is druk op Jan Thiel maar dat komt misschien ook omdat het Happy Hour is (dan is de drank de helft!) Bovendien is een bandje zich aan het installeren, dan kan nog extra gezellig worden!
Heerlijk gezwommen met z’n allen en dan begint de band te spelen. Het swingt de pan uit dus de meeste mensen kunnen de heupen en de voetjes niet meer stil houden ook al dansen maar weinig mensen voluit. Dan slaat de honger toe en gaan we naar huis om te eten en om 9 uur worden Bas en Lau toch echt geveld door de jetlag. Aircootje aan en welterusten!


Zondag 15 juli
Eerst even inkopen doen bij de Mangusa supermarkt.
Inkopen in de supermarkten (ook op zondagochtend!) gaat prima maar dan moet je betalen, ook hier geen probleem maar dan….dan staan er jonge mannen zich te verdringen om je boodschappen in te pakken en naar je auto te rijden. Karel vindt dit maar niks, maakt dat ie zich gehandicapt voelt zegt ie. Als we maar weinig boodschappen hebben pakken we het zelf in maar als je iets meer hebt ontkom je er niet aan. Je moet je winkelwagentje trouwens voor de kassa achterlaten, ook zoiets raars. Je geeft je boodschappen tassen dus aan zo’n inpak-jongeman en geeft hem (inpak-dames hebben we nog niet gezien) je kassabon die dan door iemand bij de uitgang wordt nagekeken (het nut hiervan hebben we nog niet kunnen ontdekken), je krijgt je bon weer terug en dan is de gang naar de auto. Ondertussen breken Karel en ik onze hersens over de prijs die we de jongeman moeten betalen. Aangezien het hele gebeuren van inpakken tot in de auto zetten hooguit 5 minuten in beslag neemt, hebben we besloten 2 NAF per keer te geven, (een uurloon van 24 NAF lijkt ons best aardig) pfft, daar zijn we dus uit. De jongeman is niet heel erg blij maar ook niet teleurgesteld, het zal dus wel de goede prijs zijn.
Op de heenweg naar de supermarkt hebben Bas, Lau en ik het over het fenomeen inpak-jonge mannen en we zijn het er over eens dat we zelf inpakken bij weinig boodschappen en laten inpakken bij veel boodschappen.Als we bij de kassa komen begint Lau de boodschappen kordaat zelf in te pakken en naast haar staat een enigszins beteuterd kijkende inpak-jongeman ;) Blijkbaar een verschil van inzicht wat nu veel boodschappen zijn tussen Lau en Bas en mij;) Ook de kassajuffrouw kijkt enigszins verward. Ach, ze komen net uit Nederland, vertrouw ik haar toe, wat een begrijpende grijns oplevert. Ach ja, die makamba’s he ;)
Dan gaan we naar de favoriete baai van Bas en Lau, Cas Abou.
Groot wit zandstrand met rieten parasollen, wc’s, kleedhokjes, douche, bar en winkeltje. Je betaalt 12,50 per auto bij het hokje aan de ingang en je mag de hele dag heerlijk verblijven op deze mooie baai die zo uit de bounty reclame lijkt te zijn weggelopen. We vinden met moeite een plekje in de schaduw want het is erg druk en nemen bezit van wat ligbedjes aan de rand van de baai, tegen de rotswand aan. Als we lekker gezwommen hebben en liggen lezen op onze strandbedjes, valt mijn oog opeens op een grote leguaan die vlakbij in een boom ligt. Hij lijkt het strandvolk geamuseerd te bestuderen maar dat is mijn interpretatie ;). Als Lau en ik even later na een dipje weer bij de bedjes komen zijn Bas en Karel de leguaan, die ervoor uit z’n boom is gekomen, aan het voeren met stukjes verse ananas. Wij hebben wat coolboxen bij ons met etenswaar (verse ananas, mango en brie) en drank (water, cola, bier en……..pina colada!!) Groot voordeel van de komst van Bas en Lau is dat we niet hoeven te rijden en daar hebben we vandaag maar eens gebruik van gemaakt J
Bij Dinaah Veeris hoorden we over de giftige Manzalina, een boom met giftige bladeren en giftige groene appeltjes. Als je over de bladeren wrijft krijg je de blaren op je handen. Het is zelfs zo dat je blaren krijgt van het regenwater dat langs de bladeren drupt! Ook de appeltjes moet je niet eten. Deze bomen zouden ook op het strand staan en idd stonden er een paar op Cas Abou. Niet handig zulke bomen op het strand want daaronder stonden natuurlijk een heleboel strandbedjes. Nu maar hopen dat het niet gaat regenen! Vaag herinner ik me dat we vroeger ook altijd werden gewaarschuwd voor de Manzalina. Het is natuurlijk allemaal geen ramp, maar je moet het ff weten!